Τίνταλ, Τζον

(Tyndall, Λάιγκλιν Μπριτζ, Κάρλο 1820 – Χίντχεντ, Σάρεϊ 1893). Ιρλανδός φυσικός. Πήρε πανεπιστημιακό πτυχίο το 1850, δίδαξε στο Βασιλικό Ίδρυμα του Λονδίνου και υπήρξε φίλος του Φαραντάι. Εκτέλεσε οπτικές έρευνες πάνω στο γαλανό του ουρανού, στη θερμότητα και στη μετάδοση του ήχου. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το οπτικό φαινόμενο που έμεινε γνωστό με το όνομά του: όταν μια δέσμη φωτός φωτίζει ένα σκοτεινό μέσον, η διαδρομή της είναι ορατή και από τα πλάγια (όπως συμβαίνει π.χ. όταν μια λεπτή δέσμη φωτός διασχίζει ένα σκοτεινό ή μισοσκότεινο δωμάτιο, όπου η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη σκόνη). Το φαινόμενο έχει μεγάλη σημασία για τη μελέτη των κολλοειδών διαλυμάτων και το εκμεταλλεύτηκαν πολύ στο υπερμικροσκόπιο. Εκτός από τις έρευνές του, ο Τ. έμεινε γνωστός και για τις μεγάλες διδακτικές του ικανότητες στη φυσική· για να απλοποιήσει και να καταστήσει ευνόητα τα επιστημονικά θέματα, σχεδίασε απλά σχολικά πειράματα. Τα έργα του Η θερμότητα ως τρόπος κίνησης, Συμβολή στη μοριακή φυσική στο πεδίο της ακτινοβολουμένης θερμότητας, Οι μορφές του νερού, Μαθήματα περί φωτός μπορούν ακόμα και σήμερα να θεωρηθούν ως πρότυπα για τη διδασκαλία της φυσικής. Ο Ιρλανδός φυσικός Τζων Τίνταλ, το όνομα του οποίου συνδέεται με το ομώνυμο φαινόμενο. (Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη